NZOZ MEDICUS Jerzy Psiuk, ul. Kużaja 57, 41-922 Radzionków
Tel.: (32) 389-88-20
REJESTRACJA: 500 683 143


Metody pracy

1

Osteopatia


Ludzkie ciało ma naturalną zdolność samo-regeneracji. Kiedy działanie własnych, naturalnych mechanizmów jest utrudnione, może dojść do powstania zaburzeń. Zmiany w funkcji mogą prowadzić do zmian w strukturze, a zmiany w strukturze będą powodować zmiany w funkcji.

Osteopatia jest odrębnym, niezależnym zawodem w zakresie opieki zdrowotnej, którego działanie skupia się na przyczynach problemu, oraz na dążeniu do eliminowania pierwotnych uszkodzeń. Terapia polega na pobudzeniu naturalnych zdolności organizmu do samo-regulacji i samo-zdrowienia poprzez przywracanie, utrzymywanie i zwiększanie równowagi ogólnej (homeostazy). Pozwala na lepsze wykorzystanie własnej zdolności do regeneracji organizmu.

Osteopata zajmuje się diagnostyką i terapią. Określa strukturalny i funkcjonalny problem pacjenta w oparciu o kanony medycyny klasycznej oraz filozofię osteopatyczną. W osteopatii korzysta się wyłącznie z technik manualnych, innymi słowy Osteopata wykorzystuje swoje ręce zarówno do badania klinicznego, jak i w celu leczenia.

Osteopatia jest zawodem znacznie różniącym się od fizjoterapii, terapii manualnej czy klasycznej koncepcji medycznej. Nie ogranicza się tylko do systemu strukturalnego (układ ruchu, mechanizmy ruchowe i podpierające). Wyraźnie odróżnia to osteopatię od fizjoterapii czy chiropraktyki, gdyż w osteopatii całościowe leczenie obejmuje również układ trzewny (narządy wewnętrzne) i układ czaszkowo-krzyżowy.

Metody leczenia w osteopatii są całkowicie bezpieczne i nieinwazyjne. Dla porównania, osteopatia wykorzystuje podczas manipulacji stawów metodę krótkiej dźwigni, co jest zupełnie bezpieczne, podczas gdy większość koncepcji terapii manualnej wykorzystuje metodę manipulacji poprzez tzw długą dźwignię.

W Polsce osteopatia jest jeszcze mało znana z powodu niewielkiej liczby osób wykwalifikowanych w tym kierunku. Tytuł Osteopaty otrzymują magistrzy fizjoterapii lub lekarze medycyny którzy ukończyli pięcioletnie studia podyplomowe z osteopatii.

Spora część metod i koncepcji leczenia stosowanych przez fizjoterapeutów opiera się na podstawach osteopatii i zasadach w niej stosowanych. Są one jednak jedynie kroplą w morzu całościowej wiedzy osteopatycznej.

2

PNF- proprioceptywne torowanie nerwowo- mięśniowe,


jest to koncepcja terapeutyczna rozpatrująca człowieka całościowo. Celem terapii jest praca nad funkcją, którą pacjent utracił, poprzez wzmacnianie mięśni i zwiększenie zakresu ruchomości. Terapia angażuje układ nerwowo-mięsniowy, wykorzystuje receptory ciała w celu uzyskania informacji dotyczącej ruchu i pozycji ciała w przestrzeni. Realizacja celów wyznaczonych w terapii opiera się na potencjale najsprawniejszych jego sfer ruchowych (bezbolesnych, najsilniejszych, o największym zakresie ruchu) i wykorzystuje je do uzyskania aktywności motorycznej w słabszych lub uszkodzonych obszarach narządu ruchu.

Mechanizm ten to irradiacja, czyli przeniesienie pobudzania. Terapia wymaga znajomości anatomii funkcjonalnej ciała ludzkiego oraz zasad biomechaniki i fizjologii skurczu mięśniowego.

PNF wykorzystuje naturalne ruchy, przebiegające trójpłaszczyznowo, które są zbliżone do aktywności dnia codziennego. Ruchy prowadzone są wzdłuż skośnych osi ruchu (diagonalnych), które stwarzają możliwość zaktywizowania największej ilości mięśni należących do tego samego łańcucha mięśniowego. Jako najważniejszą komponentę ruchu uważana jest rotacja, która wykorzystywana jest podczas większości aktywności dnia codziennego. Rotacja warunkuje koordynację wykonywanego ruchu, oraz siłę.

Kluczową rolę w terapii odgrywa opór manualny. Daje on pacjentowi informacje o kierunku, prędkości i kolejności wykonywanego ruchu. Opór jest modyfikowany w zależności od celów terapii i możliwości motorycznych ćwiczącego i nawet podczas jednego ruchu może ulegać zmianom w poszczególnych jego zakresach.

PNF zwraca również uwagę na kontrolę motoryczną pacjenta, czyli interakcjom między stabilnością i mobilnością jego ciała, szczególne uwzględniając pracę ekscentryczną mięśni w warunkach grawitacji.

Terapia PNF jest funkcjonalna i bezbolesna, w terapii często wykorzystuje się formy zadaniowe. Badanie i terapia stanowią tutaj integralną całości oraz wzajemnie się implikują.

3

Kinesiology Taping


jest to metoda terapeutyczna wykorzystująca działanie sensoryczne odpowiednio naklejonego plastra kinesiology taping. Metoda wykorzystuje zjawisko samo-gojenia się organizmu, inaczej kompensacji, która samoistna często w daje efekt patologiczny, natomiast kierowana prowadzi do przywrócenia oraz zachowania utraconej funkcji. Poszczególne sposoby oklejania mogą działać rozluźniająco lub pobudzająco ma mięśnie. stabilizacyjnie na stawy, przeciwbólowo lub mogą ukierunkowywać ciało do prawidłowych wzorców ruchowych.. Plastry kinesiology taping są hipoalergiczne, zbudowane z materiału zbliżonego strukturą do ludzkiej skóry. Skóra swobodnie oddycha przez plaster. Można w nich korzystać z basenu,

4

NAP- Nerwowo- mięśniowa i stawowo- szkieletowa plastyczność


jest to metoda łącząca w sobie terapię manualną i PNF. Jej twórczynią jest Renata Horst. Zastosowanie w usprawnianiu osób z zaburzeniami kontroli posturalnej, dysfunkcjach stawów skroniowo-żuchwowych w redukacji chodu, w terapii pacjentów po urazach czaszkowo-mózgowych.

Łączy koncepcję terapii ukierunkowanej na bierne, manualne oddziaływanie terapeuty z czynną aktywnością pacjenta, który doświadcza ruchu bez bólu. W nowych warunkach, utworzonych przez ręce świadomego fizjoterapeuty osoba z dolegliwościami buduje doświadczenie „nowego”, lepszego ruchu. Fizjoterapeuta musi posiadać wiedzę z zakresu prawidłowej biomechaniki stawu, jednocześnie opiera swoją pracę na koncepcjach torowania nerwowo – mięśniowego. N.A.P jest integracyjną koncepcją stosowaną w rehabilitacji neurologicznej, ortopedycznej, pourazowej oraz w profilaktyce zaburzeń strukturalnych spowodowanych przez złe obciążanie w trakcie wykonywania czynności zawodowych i codziennych. Analiza ruchu jest podstawą do tego, aby wyjaśnić pacjentowi i jego rodzinie co jest przyczyną jego dolegliwości.